Vrijdag ochtend… We vertrekken samen ( mijn vriend en ik) naar Parijs. We doen dat vanaf Rotterdam Centraal met de Thalys. Daarmee ben je binnen 2uur en 36minuten in Parijs, daar neem je nog even de metro en die stopt dan zowat op het park van Disneyland. Waar wij dus moeten zijn. Afgelopen Januari deed ik mee aan een challenge van Girlslove2Run, je moest 15 workouts doen in Januari en die delen met de hashtag #girlslovetorundisney daarmee kon je een 3 daags verblijf winnen plus deelname aan een van de runs van dat weekend, en je mocht ook nog iemand meenemen. Tot mijn grote verbazing won ik de challenge. Ik schreeuwde het uit van blijdschap. Wie wil dat nou niet winnen toch….  Zo gezegd zo gedaan…

We namen meteen de bus naar ons hotel om in te checken, zodat we snel het mooie park konden verkennen. Wij waren er allebei immers nog nooit geweest. We verbleven in het mooie Disney Portland Bay club Hotel. We werden hartelijk ontvangen bij een speciale in check balie. Daar kregen we de sleutel en een welkomst envelop. Die opende we op onze mooie kamer.

Er zaten kaartjes in de envelop voor beide parken en voor ieder een fast pas. Zo kon je schijnbaar sneller in de attracties via een kortere rij ofzo. Er zaten ook vouchers voor eten in de envelop. Wat een luxe, we konden ook nog eens alle dagen gebruik maken van verschillende restaurants op beide parken. Alles stond dus garand voor een top weekend! Het kon beginnen!

Race 1

De meeste van jullie weten dat ik op dit moment te maken heb met een blessure in mijn voet. Oh, wat baalde ik dat dat juist nu moest gebeuren… Een aantal dagen voor vertrek had ik nog een foto laten maken, waar ik donderdag de uitslag van kreeg: er was niks op te zien. Hmmmm maar wat is het dan? spookte er door mijn hoofd. Thuis had ik echt bedacht de race’s in Disneyland niet te lopen…. Maar eenmaal daar ging dat net even wat anders. Ik begon de dus op Vrijdag avond met de 5km. In overleg met de fysio, die ik kort voor de start nog net even aan de telefoon had kon ik de 5km gaan proberen. We maakte er een test rondje van. Het ging ook echt al een paar dagen erg goed met mijn voetje. Ik ging er voor, en dan zouden we voor zondag nog wel verder aan kijken. Let’s Start! En daar stond ook Natalie je weet wel, Glamrunner. We besloten samen te lopen. Wel met een tempotje, maar niet volle bak. Ik kon zo mooi mijn voetje testen en goed aanvoelen hoe het ging. En het ging heerlijk! Gewoon onderweg genoten en nergens last van. Zou het dan over zijn? Dit was nog maar het begin van een druk loop weekend, dus niet te snel juichen. We maakte foto’s van onze gave medaille, want wat is die mooi zeg. Dat beloofd wat voor de rest.

Rust

Nu was het zaak dat ik wat rust nam, maar dat gaat natuurlijk een beetje moeilijk als je in Disneyland Parijs bent. Zaterdag ochtend vond de 10km plaats door het park. Ik wilde gaan aanmoedigen,maar ik besloot toch wat slaap te pakken voor het herstel. We hebben lekker rustig ontbeten in het hotel en ons klaar gemaakt voor een dagje park. Dit is niet te beschrijven hoe fijn wij genoten hebben. Die fast pas was helemaal geweldig. Als er stond 80min wachttijd, konden wij een andere rij nemen voor nog geen 15min. Ik voelde me af en toe gewoon wat bezwaard. Maar het was top geregeld. Als afsluiter van de dag natuurlijk naar de licht show op het kasteel. Als je naar Disneyland gaat mag je deze echt niet missen. Te mooi!

Race 2

Na de 5km race en een dagje park, voelde ik mijn voet wel degelijk weer. Shit, wat zal ik doen? Wel of niet die halve marathon lopen? Ik appte Natalie om af te spreken bij het ontbijt, want aanmoedigen zou ik zoiezo gaan doen. Ik dacht, Sjouk, je bent hier nu en deze kans krijg je misschien wel nooit meer. Natalie had wel de 10km op zaterdag gelopen en wilde de 21km rustig aan pakken en gewoon met de characters op de foto gaan. Er staan dus heel veel Disney figuren langs het parcours, waar je mee op de foto kan gaan onderweg. Hoe leuk is dat. Normaal gesproken zou ik er eerlijk gezegd niet voor stoppen, maar ja, in deze situatie ga ik dat dus gewoon doen. Af en toe stoppen en relax lopen dus. Dat moest het gaan worden spraken we af. Met een beetje last ging ik dus zo toch van start van de Halve marathon. Ja natuurlijk is het misschien niet slim, maar ik kon toen ik daar was niet achteraf tegen mezelf zeggen. Had ik het maar wel gedaan. Dan had ik waarschijnlijk meer spijt gehad dat ik het niet gedaan had, dan dat ik het wel gedaan heb ofzoiets. Iigv, het was zo leuk, dat ik er dus echt geen spijt van heb. En ja ik heb veel last gehad onderweg en achteraf, dus het is helaas niet over. Maar even terug naar de race: De eerste 8km zijn volledig door het park Disneyland en Movie park, dan ga je naar het buiten gebied om vervolgens weer de laatste 3km het park op te komen. Waar je dan ook finisht. Onderweg staan Disney figuren en overal staan fotograven en camera mannen. Die foto’s zijn nog niet online gebracht, maar Natalie en ik hebben met onze telefoons toch aardig toffe foto’s weten te maken, kijk maar:

 

 

 

 

We deden er ruim 2:30 over, maar zo voelde het niet. Wel kwa tempo, maar door de gezelligheid onderweg vlogen toch de km’s zo voorbij. Kwa conditie waren we allebei in top vorm, maar helaas waren we allebei lichaamslijk niet zo fit. Daardoor werd het toch nog een strijd onderweg om die finish te halen. Zo heeft elke race toch weer een eigen verhaal. Maar die finish die kwam er, en daar was die dan:

De Medaille!

Ik zal dit nooit vergeten, het was geweldig. De pijn was ik even vergeten. Maar eenmaal wandelend terug naar het hotel kwam ook daar het besef van. Nu moet ik streng zijn voor mezelf en me focussen op mijn herstel. Nog een dagje park en een reis naar huis, en heel erg na genieten van dit mooie weekend. Maar dan is het tijd om verdomme weer pijnloos te kunnen lopen en te trainen!

Hoe is het nu?

Na de halve marathon, moesten we meteen uit checken. We konden onze koffers nog even achter laten om nog het park in te gaan. Aan het einde van deze mooie dag reisde we weer af naar Brabant. Om 00:00 lag ik alweer in ons eigen bedje. Dromen van The small World, dat liedje blijft ook zo lekker hangen. Eenmaal thuis wilde ik alleen maar rusten met mijn voet. Ik heb staand werk, dus dat was lastig. Ik loop verder niet. Vandaag (donderdag) had ik weer een goede dag. Het lijkt nu rustiger te zijn. Inmiddels natuurlijk ook weer contact met mijn trainer en fysio gehad, en ik moet zsm weer naar de fysio om te kijken wat het plan van aanpak gaat worden. Tot die tijd dus: RUST! en gewoon nog meer na genieten van dit magische weekend!

Als je de kans krijgt om deze runs in het Disney Run weekend te doen dan zeg ik zeker DOEN! Je kan alweer boeken voor 2018. Zal ik?

Liefs Sjoukje.

P.S Ik wil in het bijzonder Francien en Joyce van Girlslove2Run bedanken voor dit magische weekend. Dat ik deze kans heb gekregen, heb ik aan hun te danken. Super bedankt meiden. ❣️