Zondag 3-09-2017

Op naar Tilburg, waar ik mee deed aan de Tilburg Ten Miles Ladies 10km. Dat klinkt natuurlijk wel gek tijdens de Ten Miles om dan toch de 10km te doen… maar dit was niet zo maar een 10km.

Het was al weer even geleden dat ik een 10km had gelopen, dus ik had er veel zin in. Eens kijken hoe ik er nu voor sta. Bij deze race kreeg ik 2 startnummers. 1tje voorop en 1tje achterop. Ik maakte me klaar voor een warming up rondje Bij de warming up zag ik al meteen wat voor deelnemers veld dit was, een met de echte toppers zullen we maar zeggen. Zo leuk om daar mee aan de start te staan, maar die zie ik alleen bij het voorstellen natuurlijk. Bij het in lopen zag ik ze dus al lopen… Ik zal wat namen noemen: Jip Vastenburg, Kim Dillen, Ruth Van der Meijden, en Irene van Lieshout. Dat zijn de Nederlandse dames die hier strijden om de titel.  Ook de Keniaanse dames stonden aan de start hoor, maar daar weet ik zonder opzoeken echt geen namen van…. sorry. Ik ben fan van onze Nederlandse toppers!

Bij het inlopen trof ik ook weer wat dames die ik vaker tegen kom op wedstrijdjes, waaronder Janny. Altijd gezellig met Janny, dus we liepen gezellig samen wat in. Onze verwachtingen over de race was wel een beetje het zelfde. En we besloten al snel om wat samen te lopen. We wilden allebei lekker lopen en onder de 40min als dat zou kunnen. Janny wist aan de start een groepje die dat ook wilde gaan doen. Ik stelde me even voor en besloot lekker bij dat groepje aan te haken, eens kijken hoe dat zou uitpakken. Na het voorstellen van de Toppers, werden ook wij weg geschoten.

De Race.

Het groepje deed precies wat ik hoopte, oke een wat te snelle eerste km, maar wie doet dat nou niet… Daarna liepen we elke km rond de 3:57 en dat voelde eigenlijk best relax. Dat hield ik goed vol. Het was een mooi groepje en ook Janny was erbij. Ik zag met redelijk grote voorsprong nog een groepje lopen volgens mij waren ze met 3en wat ik zo kon zien. Ik dacht nog… had ik misschien dat groepje moeten nemen, maar ik keek het maar gewoon aan. Het doel was zoiezo lekker lopen, en dat deed ik.

We hadden een mooie doorkomst op de 5km 19:50 Zo rond dit punt stond mijn trainer, ik zwaaide en riep hem nog. Hij schreeuwde alleen: loop nou maar door!! En toen zag ik ook dat we dichter bij het volgende groepje kwamen. Wat er precies gebeurde weet ik niet, Janny was er ook nog bij. Ineens konden we aan haken. Er fietste ook een coach mee die goede aanwijzingen gaf over wat er aan zat te komen, zoals die leuke fiets bruggetjes. Ik kwam er ook achter dat er een dame gehaast werd. Nou dacht ik, dat is mooi meegenomen, ik maak er ook maar een beetje gebruik van. De Haas stapte uit en de dame moest het met Janny, nog wat meiden en mij doen…. Het was een jonge meid. Ze liep zo ijzer sterk dat ik er ook echt iets aan heb gehad. Zonder haar had ik alleen gelopen en misschien wel op gegeven, maar dat stond bij haar zeker niet in haar woordenboek. Ze toonde echt karakter! Uit eindelijk ben ik geloof ik bij km 7 als enige nog bij haar blijven plakken. Zou ik relax begonnen zijn en kon ik er nog een tandje bij zetten? Ik denk dat dat wel gebeurt is. Haar coach begon ook af en toe iets naar mij te roepen, ik denk dat we elkaar gewoon goed geholpen hebben. Ik kwam er al snel achter dat Sara haar naam was. Want die hoorde ik zo veel langs de kant, flinke aanmoedigingen kreeg ze. En heel af en toe hoorde ik ergens ook mijn naam een keertje vallen.

De Finish.

In de laatste km kregen we nog een kleine opdracht van haar coach: Eens kijken of er nog een 3:45 in zit, alles eruit halen nu! (Haas er weer bij) Wat hebben we door gebeten, op ons tandvlees richting de finish. Ik zag een boog, shit niet de finish… nog een laatste korte sprint dan maar. Dat beloofd geen mooie finish foto maar wel in een mooie tijd onder de 40 die verrekte finish weer gehaald! En weet je wat? Sara en ik hebben precies dezelfde tijd gelopen.

 

Ik wilde haar meteen de hand gaan schudden, maar we moesten allebei zo bij komen dat ik haar compleet gemist heb. Ik liep rechtdoor richting de medaille en wat water, maar ik heb haar daar niet kunnen vinden. Wel zag ik kort na mijn finish Janny al aan komen. Yes! Ook zij onder de 40 min. Ons doel hadden we gehaald. We evalueerde de race samen nog even, en keken ook al weer uit naar een volgende race samen. Altijd gezellig!

Ik keek nog even hoe de toppers op de Ten Miles binnen kwamen. Wat gingen ze hard zeg! Abdi Nageeye kwam als eerste Nederlandse over de finish met een nieuw Nederlands record nog wel. 46:26

Het was een top dag! Tilburg ook jullie bedankt! En wie weet tot volgend jaar!

Liefs Sjoukje.

 

P.S Maar natuurlijk hebben we social media nog. En ik zocht Sara (20) direct op. We hebben even wat contact gehad. En ik heb haar en haar coach (Ad van den Berk) en haas ( Femke van Hest) natuurlijk ontzettend bedankt! Het was een fijne race! En Sara gefeliciteerd met je PR, dit is nog lang niet alles. Ze vertelde me namelijk dat ze nu iets meer dan een jaartje gekozen heeft om in plaats van hockey en judo te gaan hardlopen. Nou Sara, ik denk dat dat een hele goede keuze is.

We gaan nog veel van haar horen.