Dit verslag duurde even, omdat ik twijfelde het wel te plaatsen… maar ik doe het toch. Voor alle vrouwen!
Al weer even geleden zag ik een oproepje van Garmin Nederland om in Team Garmin deel te nemen aan de Ladies Run in Rotterdam. Ik wilde er toch al graag aan deelnemen dus ik reageerde meteen op deze oproep. Er konden 50 vrouwen in hun team, super tof! Even later kreeg ik een berichtje dat ik daarbij zat, yes! De Ladies Run voor Pink Ribbon is speciaals voor mij, en die in Rotterdam in het bijzonder. Ik leg je kort uit waarom:
Na mijn ziekte periode (borstkanker) ben ik begonnen met hardlopen. Een van mijn eerste 10km run was de Ladies Run in Rotterdam(2013) Natuurlijk koos ik die uit vanwege het goede doel Pink Ribbon. en die dag was zo emotioneel voor mij, dat ik deze run niet snel zal vergeten. Ik was daar met een vriendin en mijn moeder, we waren echt een dagje uit. Ik haalde de finish in een tijd van 50:26 wat was ik trots en was het bijzonder om daar te finishen! Toen al dacht ik, wat zou het gaaf zijn om hier ooit te winnen.
Nu een paar jaar later, na de oproep van Garmin Nederland dacht ik aan die dag in 2013… Zou er een kans bestaan om daar dan toch een keer te kunnen winnen? Ik ging er voor!! Inmiddels heb ik wel vaker een wedstrijdje gewonnen, dat is mooi maar als ik hier win, wil ik graag vertellen wat mij is overkomen. En met deze gedachten stapte ik die ochtend uit bed. Ik ging alleen op reis vanuit Brabant naar Rotterdam. Eenmaal aangekomen in Ahoy, werd ik bij Garmin Nederland top ontvangen in een mooie lounge waar alle 50 dames samen konden komen. Al snel ontmoeten ik Erlinde van www.run-waygirls.nl en Daphne. We zijn met zijn 3en gezellig aan het kletsen, en voor we het wisten begon de warming up en werd de cheque voor Pink Ribbon uitgereikt:
Namens Pink Ribbon ontvangt brandmanager Nicolette Salden om 11.00 uur een cheque van organisator Mario Kadiks. Alleen al de deelneemsters in Rotterdam blijken rond die tijd € 41.124 bijeengebracht te hebben. De loopsters verwelkomen het bedrag met roffelend handgeklap.
Ik zei tegen de meiden dat ik zelf even ging voorbereiden en wat ging inlopen, ik zou hun weer zien bij de Garmin Lounge. Aan de start begon ik ontzettend zenuwachtig te worden…. of was het de adrenaline?? Er klonk lekkere muziek aan de start en zo werden we weg geschoten… Gaan!!!! het was erg warm, dus volle bak was erg lastig. Ik liep samen met een dame goed op kop, ik bleef een beetje bij haar in de buurt, maar ik wilde zo graag dat ik toch nog een tandje bij zette. In het begin ging het me nog aardig goed af, maar na 2 km voelde ik duidelijk mijn hartslag hoger worden. Ik moest gas terug nemen. Hopelijk moet deze dame dat ook doen dacht ik… Ik keek vaak achterom doe ik normaal nooit hoor… het publiek riep nog dat het goed ging, en zoiets van: niet Kijken, door lopen!!! Ik liep gewoon op kop!! Ik moest dit zien vol te houden… Ik heb gestreden tot het einde, en zo kwam ik als eerste over de finish! GESTREDEN! Ik kwam door het lint met een enorme ontlading. Maar door de warmte kreeg ik bijna een black out en ben ik meteen even gaan zitten. Ik moest het even laten bezinken… Een verslag gever van het evenement kwam naast me zitten en vroeg mij hoe het ging… Ik heb mijn verhaal aan hem kunnen vertellen na dat ik even was bijgekomen:
,,Ik ben zeer blij met alle steun,’’ zo bedankt Nicolette Salden de loopsters. ,,Super. Het is altijd een feest om hier te mogen zijn. Het publiek langs het parcours is ook geweldig. Jullie gaan genieten. En jullie weten waar jullie het voor doen. Een op de zeven vrouwen wordt nog altijd geconfronteerd met borstkanker. Onderzoek blijft hard nodig. ’’Sjoukje van den Boom (34) is daarvan het levende en lopende bewijs. De atlete van AV De Keien, de club uit Uden, komt als eerste over de eindstreep van de 5 kilometer. ,,Ik wilde hier per se winnen om mijn verhaal te kunnen doen,’’ is het eerste wat de loopster uit Veghel zegt, nadat ze even heeft moeten bijkomen van haar prestatie. ,,Ik wil graag vertellen wat mij is overkomen.’’Dat verhaal gaat zo: ,,In 2011 ontdekte mijn vriend Richard een knobbeltje in mijn borst. Kanker. Zonder hem had ik hier niet gestaan. Ik ben geopereerd, heb zes chemokuren gehad en ben genezen. Een jaar daarna ben ik begonnen met sport, met hardlopen. Ik leefde zeer ongezond. Ik rookte een pakje sigaretten per dag, zat vaak in een bar, dronk graag een biertje en weigerde groente te eten. Nu is alles anders. Ik ben een ander mens.’’Ze straalt op het erepodium. Een trotse kampioene. ,,Mijn moeder, ze is 63, besloot op het laatste moment niet mee te gaan naar Rotterdam. Ik ga haar straks bellen en ik weet zeker dat ze thuis op de bank in tranen uitbarst wanneer ik vertel dat ik heb gewonnen. Het is allemaal zo emotioneel. Vier jaar geleden was ze er wel bij, toen ik hier meedeed aan de 10 kilometer. Ik heb destijds gezegd: ik ga nog een keer terug naar Rotterdam, maar dan om te winnen.’’Sjoukje, medewerkster in de horeca, vertelt hoe zwaar het was in de zomerse warmte. ,,Ik was al snel buiten adem, maar ik moest en zou winnen. Het was voor mij alles of niks. Misschien dat ik daardoor vooraf slecht heb geslapen. Winnen zat in mijn hoofd. Ik heb natuurlijk ook gelopen voor Pink Ribbon, ik heb bij de Ladiesrun geld gedoneerd en maak ook elke maand een bedrag over.
Na het interview schoot ik toch even vol… I did it!!
Erlinde en Daphne waren ook erg benieuwd toen ik ze weer zag…. en wat waren deze meiden blij voor mij, zo lief. Daphne de topper ging er snel vandoor, om ook aan de Ladies Run in Utrecht mee te doen. Topper! Samen met Erlinde nog even een kleine ronde door Ahoy gemaakt en natuurlijk even bij de Garmin stand langs geweest om even een glimp van die mooie klokjes op te vangen….
Ik maakte nog even gebruik van de massage tafel om deze top dag lekker af te sluiten.
En zo reisde ik weer af naar het Brabantse land!
Liefs Sjoukje,
P.S Garmin Nederland heel erg bedankt voor deze uitnodiging en fijne ontvangst, Ladies Run Rotterdam bedankt voor wederom een leuke run en goede organisatie, Pink Ribbon bedankt voor jullie inzet. En alle dames die mee hebben gedaan jullie zijn stuk voor stuk winnaars!! TROTS!!
Wat ben ik blij voor je dat ik je er destijds van heb kunnen overtuigen om bij ons te komen trainen, Weet je nog? Gefeliciteerd nogmaals.
LikeLike