De titel zegt het al, wat was het vorig weekend een top hardloop feestje. Over welk feestje ik het dan heb? Natuurlijk die van de NN Zevenheuvelenloop. Wie er al ooit geweest is weet dat ik niet sta te liegen. Voor wie het gemist heeft, ik zou zeggen tot volgend jaar!

Zaterdag

Mijn feestje begon al op Zaterdag. Ik reisde in de middag al alleen naar Nijmegen. Ik wilde nog even shoppen in de stad namelijk. En maakte daar, nu ik er toch was dus gebruik van. Natuurlijk even langs Run2Day Nijmegen , die mij samen met New Balance helemaal in het nieuw hebben gestoken. Wat een super service en wat ben ik verwend. Super bedankt daarvoor! Ook een kijkje op de expo kon natuurlijk niet ontbreken. Maar ik kwam natuurlijk voor de NN Zevenheuvelennacht! Wat had ik er zin in, vooral omdat ik die nog nooit gelopen had. Ik deed vorig jaar voor het eerst mee aan de zevenheuvelen dag van 15km. Maar helaas na wat blessure leed moest ik er voor kiezen om die over te slaan en een keer voor de 7km te gaan, op zaterdag avond dus. Van vorig jaar wist ik al dat de dag al een feestje was, dus de nacht moet ook vast helemaal gaaf worden! Na het shoppen nam ik een kijkje bij café van Buren bij de meeting van Ik loop hard. Daar was het al gezellig druk, en stond alles klaar voor het pasta buffet. Maar eerst moet er gerent worden natuurlijk.

Inmiddels had ik contact met Social media Loopmaatjes (haha hoe noem ik ze anders) Jeanique en Jelle. Ik wist dat hun ook mee deden en hoe gezellig zou het zijn als ik ze even kon meet’en. Jeanique en Jelle zaten nog aan een bordje pasta. Maar al snel sprak ik met ze af en besloot ik om aan te sluiten, en met hun mee te lopen. We liepen samen naar de startvakken. Het regende flink, maar dat mocht de pret niet drukken. Een poncho aan en gaan! We hadden alle drie een ander startvak, maar we namen de middenweg en uiteindelijk stonden we gezellig met zijn drieën in het zelfde startvak. Het was al gezellig druk, en overal zag je leuke lampjes, en reflecterende hesjes. De start ging snel, en we waren vertrokken! Voor mij ook best spannend omdat dit een kleine test was zo kort na mijn blessure. Ik liep mee voor de gezelligheid en een keer niet om te knallen. Ik genoot van alle leuke lampjes en we kletsten wat af met z’n drieën. Ik weet niet of de mede lopers dat echt leuk vonden eigenlijk. En daar was de mooie heuvel! Allemaal lichtjes langs de kant en sprookjes achtige muziek maakte het alsof je in de Efteling in de Droomvlucht zat. Genieten dus! Ik wist van vorig jaar dat de laatste 2 km alleen nog maar naar beneden gaan, dus daar konden we misschien toch wel een beetje harder gaan. Vanaf dat moment moest ik toch wel aan het moment van vorig jaar denken. Ik weet nog goed hoe hard ik daar nog ging. Hoe graag ik onder dat uur wilde finishen. Ik voelde het weer helemaal, en werd er zelfs een beetje emotioneel van. Ik wist nog precies waar mijn ouders stonden. En, ik wist ook nog precies op welk moment ik zag dat ik het net niet ging halen. Ik beleefde het weer een beetje opnieuw. Ik wist ook nog hoe blij ik was met mijn tijd. Ookal had ik op 7sec na dat uur net niet gehaald. Wat had ik 15km lang genoten! In die laatste 2 km van dit jaar beleefde ik dus de 15km van vorig jaar zowat nog een keer. Hoe mooi is dat. Ik voelde dat ik er toch bij was geweest. Ik wilde gewoon absoluut dit feest van Nijmegen niet missen! Zevenheuvelennacht je was geweldig! We finishten alle drie met een smile op ons gezicht. En hebben meer als genoten.

Maar het feest was nog niet afgelopen. Ook al ging ik weer richting huis. Ik zou er zondag gewoon weer bij zijn. Dit keer om aan te moedigen.

Zondag

Vandaag is de NN Zevenheuvelenloop. Ik ging deze keer met 2 loopmaatjes van de club mee om hun aan te moedigen. Wat waren zij er klaar voor. Ik vond het super leuk om er eens op een andere manier bij te zijn. Zo ervaar ik ook eens wat mijn supporters allemaal doen. Ik was gewoon een beetje zenuwachtig voor hun. Het meeting point van Ik loop Hard was vandaag de Drie Gezusters. Daar gingen wij ook naar toe. Lekker warm binnen en wederom gezellig druk. Hier kon je je eigen optimaal voorbereiden op de heuvels. Top geregeld! Ik zocht een mooi plekje zo’n 400m na de start, en ik was helemaal klaar voor het hardloop geweld. Er zou een poging worden gedaan door Joshua Cheptegei op het wereld record. Wauw! Als dat lukt, ben ik wel mooi bij geweest. Er deden veel bekende mee dus ik moest goed opletten of ik iedereen kon vinden. Ook mijn trainer Tonnie Dirks deed mee. Hij heeft vroeger meerdere malen de Zevenheuvelenloop gewonnen. Bijzonder dat hij jaren later nog steeds mee doet. Dat bewijst dus maar hoe bijzonder deze loop is. Als eerst kwamen daar de hele snelle voorbij, wat gaat dat hard zeg. En dan komt al snel de lange slinger hardlopers, die nog wel even door gaat. Allemaal op weg naar de finish. Wat is dat toch mooi om te zien. Iedereen beleefd zijn/haar loop op zijn eigen manier. Of je nu zo snel mogelijk terug wilt zijn of dat je gewoon de finish wilt halen. Ik kan daar echt van genieten. Inmiddels heb ik al veel bekende voorbij zien komen, en probeer ik wat dichter bij de finish te gaan staan. Er staat toch misschien een spektakel te gebeuren. En dat wil ik maar al te graag goed kunnen zien. Ik ga naar de tribunes om hopelijk nog een plekje te kunnen scoren. 100m voor de finish, met de klok mooi in beeld, vind ik een top plekje. Via live beeld op een groot scherm kan ik precies zien wat er onderweg gebeurt. En hoe lang het nog gaat duren voor de eerste loper terug zal zijn. Af en toe moet ik mijn paraplu openen voor de natte miezer. Ik ben warm aangekleed gelukkig. Want het is best koud om zo stil te staan langs de kant. Het wereld record staat trouwens op 41:13 en dat kan er dus aan gaan. Ik sta met spanning te wachten tot hij de Groesbeekse weg op draait. De motors komen de bocht al om, en dat betekent dat hij er aan komt. Wat een spanning zeg. Hij ligt op cours, maar moet echt nog aan zetten om het te gaan halen. En daar komt hij aan. Het publiek gaat te keer. Mijn hart begint te bonken zeg. Wat gaat dit hard. Zo ontzettend hard. Recht op de finish af. Ik kan het net zien, ik wilde foto’s maken, maar dat is bijna onmogelijk door het publiek wat over de hekken hangt. Dus ik moet het doen met wat ik zie. De klok, daar let ik dus op. Jezus mina allemachtig. Op gewoon 3 seconde na heeft hij het gewoon net niet gehaald. Wat erg is dit. Ik voel met hem mee. Ik denk een beetje aan mijn eigen 7 seconden. Die zijn lang niet zo erg meer ineens. Deze man had het wereld record op zijn naam kunnen schrijven. Wat ontzettend jammer, maar wat ontzettend knap is dit.

Het is jammer, maar de wedstrijd gaat door. Ik kijk het spektakel nog een tijd af, en zie een voor een al de bekende ook weer finishen. Ook mijn clubgenootjes zijn binnen. Iedereen komt met een grote glimlach voorbij. Ik geniet hier toch echt wel van, maar stiekem had ik hier echt zelf willen finishen. Als ik mijn clubgenootjes weer heb gevonden gaan we toch weer al snel richting Brabant. Maar niet voordat we eerst nog even snel op de foto gaan voor het juich moment van Nationale Nederlanden.

Het was een super feestje, ik heb er erg van genoten. Volgend jaar hoop ik gewoon weer te finishen op de gezellige Groesbeekseweg! Ik kijk nu al weer uit naar de Herft, de Heuvels en de Kick! Jullie ook?

Liefs Sjoukje.

P.S De inschrijving voor 2018 gaat open op 1 Juni!

Special Thanx:

IK LOOP HARD

RUN2DAY NIJMEGEN

NEW BALANCE

NATIONALE NEDERLANDEN

STICHTING ZEVENHEUVELEN