Eindelijk was het zo ver…

ROKJESDAGLOOP! 

Misschien was het je al opgevallen, maar ik ben een van de ambassadeurs van de super gezellige Rokjesdagloop. 

De Rokjesdagloop heeft de naam te danken aan de bedenker van Rokjesdag: Martin Bril, dat is de dag dat de dames officieel hun rokje uit de kast kunnen halen, want de lente komt er aan. Je mag deze run in een rokje doen, maar dat hoeft niet. Heel veel meiden haalde hun leukste rokje uit de kast of zelfs een tutu, super leuk om te zien. Heel erg fleurig allemaal! De Rokjesdagloop is verbonden met het goede doel MS research. Een prachtig goed doel, omdat voor deze mensen lopen echt niet van zelf sprekend is. Een dame met MS kom ik al een aantal jaar tegen en heeft mij echt geraakt, dat is Evelyn! (Rechts onder) Zij rent zefs mee met al haar vriendinnen! Wat een leuke groep. Respect! 

Afgelopen zondag was het eindelijk zo ver, de Rokjesdagloop! Ik begon mijn dag met een stevig ontbijt, het was tenslotte ook gewoon race day! Daarna snel naar Esther om samen naar Amsterdam af te reizen. Het was meteen gezellig onderweg. Het zonnetje begon gelukkig ook al een beetje te voorschijn te komen. Het lijkt een echte Rokjesdag te worden.

We waren lekker optijd en er waren dan ook nog genoeg parkeer plekjes. Onze super team captain Petra had een super plekje voor ons (de Rokjesdag ambassadrices) gereserveerd. 

Wat een service. Rustig aan druppelde iedereen binnen. Het was ontzettend leuk om iedereen weer te zien, en sommige zelfs voor het eerst. Het klikt ook erg goed met de lady’s. Mirjam was ook nog eens jarig! Hoe gezellig is dat. Ze had (kinder) champagne en roze koeken bij, de lieverd. Daar moest voor gezongen worden natuurlijk. Meteen een leuke opening van een geweldig feestje de rest van de dag.

Intussen werd het steeds drukker, en nog gezelliger met heel veel bekenden. Het leek wel een instagram feestje! Super leuk! 

Door al die enthousiasme vergat ik bijna dat ik nog een 5km ging lopen. Wat natuurlijk wel lekker ontspannen was. Samen met Jeanique toch maar even een stukje inlopen en klaar maken voor de race. Nog even de gezellige warming up mee pakken, hartslagje even wat omhoog , wat laatste race voorbereidingen en ik was er weer klaar voor.


 Het zonnetje scheen nu volop, wel wat warm dus. Op naar de start… 

Er waren niet veel zenuwen, mijn doel was, lekker lopen graag. Er voor moeten werken, maar genieten! 

Wat een enorm fijne race was dit, even mijn halve marathon van vorige week vergeten…Ik denk dat dat nog wel even in mijn achterhoofd blijft maar vooral deze fijne dag, laat mij beseffen dat hardlopen een groot feest is, en dat ik daar nog lang van wil genieten! 

Voor het goede doel was er een enorm bedrag opgehaald zeg. Wauw! 

Ik heb genoten van deze super dag, alle voorbereidingen en verwennerij van de organisatie en onze prachtige team kleding van Runnersworld Amsterdamse bos Dit hele jaar zul je ons op verschillende loop evenementen blijven zien in deze toffe kleding. En hopelijk zien we iedereen volgend jaar weer terug in Amsterdam op de 7de editie van de Rokjesdagloop! En als je dit feestje gemist hebt en nu spijt hebt gekregen… (kan ik me goed voorstellen) dan zeker tot volgend jaar! 

Als afsluiter mochten Fa,Jeanique en ik nog even het podium op. 

Wat een feest, waar alles mag op Rokjesdag! 

Liefs, 

Sjoukje. 

Een gedachte over “Eindelijk was het zo ver…

Plaats een reactie